تأثیر مهارت های دیداری-حرکتی ظریف بر روی اختلال رفتاری کودکان آسپرگر 6-4 ساله در تهران

مقدمه و هدف: اختلال رفتاری یکی از مشکلات همراه در کودکان آسپرگراست. به همین دلیل این کودکان دارای مشکلاتی مانند اختلال در تعامل اجتماعی، توجه، اضطراب و پرخاشگری می باشند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مهارت های دیداری-حرکتی ظریف به عنوان یکی از مداخلات کاردرمانی بر روی این دسته از مشکلات رفتاری این کودکان است. روش تحقیق کار: کودکان آسپرگری که به کلینیک های کاردرمانی مراجعه کردند توسط چک لیست رفتاری کودکان مورد ارزیابی قرار گرفتند.آن هایی که دچار اختلال رفتاری بودند انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند( 13 کودک در گروه مداخله، 13 کودک در گروه کنترل). سپس برنامه ده جلسه ای دیداری- حرکتی و دارو درمانی بر روی گروه آزمایش اجرا شد، اما گروه کنترل فقط از برنامه دارودرمانی بهره مند بودند.پس از 5 هفته چک لیست رفتاری مجدداّ توسط مادران این کودکان پر گردید. نتایج: تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از کنترل متغیر تصادفی (001/0≥p) در تمام متغیرها از لحاظ آماری معنادار است و مداخله شناختی در مرحله پس آزمون گروه آزمایش مؤثر بوده است. بحث: نتایج نشان داد که برنامه دیداری-حرکتی بر روی اختلال رفتاری ای کودکان(مشکلات اجتماعی، توجه، اضطراب و پرخاشگری تأثیر مثبت داشت.